بررسی همبستگی خودمراقبتی تغذیه ای با سازه های الگوی ارتقای سلامت در زنان مبتلا به سندرم متابولیک، سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: سندرم متابولیک به عنوان شاخه ای از اختلالات متابولیکی، پیش زمینه بیماری های قلبی - عروقی، دیابت نوع 2 و سکته مغزی شناخته شده است. یکی از راهکارهای اصلی کنترل و مراقبت این بیماری، خودمراقبتی تغذیه ای در این بیماران است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی خودمراقبتی تغذیه ای زنان مبتلا به سندرم متابولیک با سازه های الگوی ارتقای سلامت صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی – همبستگی بر روی زنان مبتلا به سندرم متابولیک در شهر اصفهان انجام شد. 329 نفر از بین مراجعین مبتلا به سندرم متابولیک مراکز پنجگانه درمان صنعت نفت اصفهان در سال 1391 انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته، براساس سازه های الگوی ارتقای سلامت که طی مرحله ای جداگانه طراحی و روایی و پایایی آن بررسی شده بود، در 11 بخش گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، واریانس و ماتریس همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95% صورت گرفت. یافته ها: میانگین نمره خودمراقبتی تغذیه ای در این بیماران 1/35 نمره به دست آمد. میانگین نمرات حاصل از سازه های الگوی ارتقای سلامت نیز در حد متوسط یا کمتر از متوسط بود. همچنین بین خودمراقبتی تغذیه ای با آگاهی، فواید درک شده، خودکارآمدی درک شده، تأثیرگذارنده های وضعیتی، حمایت اجتماعی همسر و تعهد نسبت به اجرای خودمراقبتی، همبستگی مستقیم معنی دار و با موانع درک شده، احساس مرتبط با رفتار، ترجیحات و رقابت کننده ها، همبستگی معکوس معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط خودمراقبتی تغذیه ای در زنان مبتلا به سندرم متابولیک می توان با سازه های الگوی ارتقای سلامت جهت مداخلات آموزشی در زمینه اتخاذ رژیم غذایی مناسب در این بیماران از این الگو استفاده نمود.